Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2013

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΕΛΜΕ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟ ΤΗΣ ΥΛΗΣ


Καρπενήσι 23 Γενάρη 2013

    Αγαπητοί συνάδελφοι,

    Αφού ευχηθούμε σε όλους καλή χρονιά με υγεία και δύναμη για να συνεχίσουμε το έργο μας και να αντιμετωπίσουμε με αγωνιστικότητα και αισιοδοξία τις νέες μάχες που μας περιμένουν, θέλουμε να σας ενημερώσουμε ότι το Δ.Σ. της ΕΛΜΕ στη χτεσινή του συνεδρίαση (22/1/2013) συζήτησε μεταξύ άλλων και το ζήτημα του προγραμματισμού της ύλης, που ζήτησε με επιστολή του ο Σύμβουλος των Φιλολόγων, κ. Α. Κοντοδημόπουλος.

    Όσον αφορά αυτό καθαυτό το ζήτημα του «προγραμματισμού», θεωρούμε καταρχήν ότι σε τίποτα δεν πρόκειται να ωφελήσει τους μαθητές μας, που είναι και οι τελικοί αποδέκτες του έργου μας, ενώ αντίθετα υπάρχει ο κίνδυνος να μεταβληθεί σε μια περιττή και χρονοβόρα γραφειοκρατική διαδικασία. Επί της ουσίας, όμως, θέτει εν αμφιβόλω την παιδαγωγική ευθύνη και περιορίζει τα όρια της παιδαγωγικής ελευθερίας του εκπαιδευτικού, που είναι εκείνος που γνωρίζει σε βάθος τις συνθήκες άσκησης του διδακτικού του έργου. Κάθε εκπαιδευτικός προγραμματίζει τη διδασκαλία του με βάση τις οδηγίες του υπουργείου παιδείας, το αναλυτικό πρόγραμμα, το επίπεδο και τις δυσκολίες των μαθητών του, καθώς τις παιδαγωγικές αρχές. Στη συνείδηση του εκπαιδευτικού, εξάλλου, ποτέ δεν προείχε η ευημερία των αριθμών, αλλά των ανθρώπων. Πράγμα που σημαίνει – ιδιαίτερα σε περιοχές σαν τη δική μας – ότι χρέος μας είναι κυρίως η κατάκτηση ενός ελάχιστου απαραίτητου γνώσεων από τον κάθε μαθητή μας και όχι η περιθωριοποίηση μέρους αυτών, μέσω της διόγκωσης των μαθησιακών κενών.

    Θέλουμε να διευκρινίσουμε ότι θεωρούμε το ζήτημα πολιτικό και η αντιπαράθεσή μας αφορά το γεγονός ότι εμπεριέχει στοιχεία διοικητισμού και έμμεσης αξιολόγησης, και δεν προσωποποιείται στο συγκεκριμένο σύμβουλο. Επίσης, δε σκοπεύουμε να κάνουμε «δίκην προθέσεων». Θέλουμε, όμως, να επισημάνουμε και να προβάλλουμε τις πτυχές της κουλτούρας και των αρχών που έχει διαφυλάξει σαν κόρη οφθαλμού το μαχόμενο εκπαιδευτικό κίνημα, ιδιαίτερα σε μια περίοδο που η αξιολόγηση βρίσκεται προ των πυλών, αφού έχει ήδη δοθεί για «διαβούλευση» το σχετικό Π.Δ. Επειδή δέ ανέκαθεν το εκπαιδευτικό κίνημα θεωρούσε ότι η μάχη ενάντια στην αξιολόγηση θα ήταν η «μητέρα των μαχών» - αφού ο κύριος στόχος της είναι η ανατροπή κάθε έννοιας συλλογικού δικαιώματος και η διάλυση των εργασιακών μας σχέσεων - το Δ.Σ. αποφάσισε να ρίξει ιδιαίτερο βάρος και θα επανέλθουμε με νέα αναλυτική ανακοίνωση, καθώς και περιοδείες σε όλα τα σχολεία.

    Κρίνουμε σκόπιμο, επίσης, να θυμίσουμε στους παλιότερους συναδέλφους και να ενημερώσουμε του νεότερους, ότι δεν πρόκειται για κάτι καινούργιο. Το ζήτημα είχε για πρώτη φορά ανακύψει, με την «εγκύκλιο Νικολόπουλου» τον Ιούνιο του 2008, την εγκύκλιο δηλαδή του τότε Δ/ντή Σπουδών Β/θμιας Εκπ/σης, για «τον προγραμματισμό του εκπαιδευτικού έργου», με την οποία ζητούνταν αναλυτικός προγραμματισμός από την αρχή της σχολικής χρονιάς (2008-09) για όλες σχεδόν τις εκπαιδευτικές δραστηριότητες - ανάμεσα στις οποίες και για την ύλη - σε βαθμό που δημιουργούσε έναν ασφυκτικό κλοιό και μια ατμόσφαιρα αυστηρού διοικητικού ελέγχου στα σχολεία. Η εγκύκλιος εκείνη θεωρήθηκε τότε – και πολύ σωστά – ως προανάκρουσμα της αξιολόγησης από σύσσωμο το εκπαιδευτικό κίνημα, το οποίο την αντιπάλεψε σθεναρά, με αποτέλεσμα, μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, να αποσυρθεί. Ενάντια δε στις κύριες πλευρές της είχαν πάρει αποφάσεις το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ (σας τις επισυνάπτουμε), η Γ.Σ. Προέδρων των ΕΛΜΕ της χώρας (28/6/2008),  καθώς και η πλειοψηφία των ΕΛΜΕ, αλλά και των συλλόγων διδασκόντων!

    Επισήμαινε χαρακτηριστικά τότε η ΟΛΜΕ στις ανακοινώσεις της ότι: «Ο ρόλος των Σχολικών Συμβούλων πρέπει να είναι μόνο συντονιστικός, κυρίως σε ομαδικές συναντήσεις, και συμβουλευτικός. Δεν είναι, δηλαδή, συμβατός με συγκεκαλυμμένο ή, πολύ περισσότερο, με απροκάλυπτο διοικητισμό.» και ότι «Η αξιοπρέπεια του εκπαιδευτικού, ο σεβασμός της προσωπικότητάς του και η παιδαγωγική ελευθερία του θα πρέπει να είναι, εν τοις πράγμασι, απολύτως σεβαστές ως αρχές και αξίες από τους Σχολικούς Συμβούλους.». (26/6/2008). Εκτιμούσε, επίσης, ότι με την όλη διαδικασία «αφενός ο απλός και αυτονόητος προγραμματισμός της διδασκαλίας μετατρέπεται σε σύνθετη, χρονοβόρα και αναποτελεσματική γραφειοκρατική διαδικασία και αφετέρου θίγεται η αξιοπρέπεια και περιορίζεται απαράδεκτα η παιδαγωγική ελευθερία του εκπαιδευτικού. Απώτερος στόχος η αυταρχική επιβολή πρακτικών έμμεσης «αξιολόγησης» στα σχολεία και τους εκπαιδευτικούς» (3/9/2008).

    Με βάση όλα τα παραπάνω, καλούμε τους συναδέλφους να μην συμπληρώσουν τους πίνακες που αφορούν τον προγραμματισμό της ύλης, καθώς και να ενισχύσουν τη συλλογικότητα και την κοινή στάση μπροστά στις πραγματικά δύσκολες μάχες που έρχονται!


Η ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ
Η ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ!
 
 Για το Δ.Σ
                                                                                                                                                                  Ο Πρόεδρος                                                                                       Η Γενική Γραμματέας  Μαστροκώστας Κώστας                                                                    Πανοπούλου Φωτεινή                   

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΟΛΜΕ ΓΙΑ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗ ΠΕΡΙΟΧΩΝ ΜΕΤΑΘΕΣΗΣ

Το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ καταγγέλλει την αιφνιδιαστική απόφαση του Υπουργείου Παιδείας να αλλάξει τις περιοχές μετάθεσης εκπαιδευτικών διευρύνοντάς τις στα όρια των νομών (στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων).
Ο στόχος αυτής της απόφασης δεν είναι άλλος από την περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών. Μαζί με τις διατάξεις του ν. 3848/10 και του ν. 4093/12 (Μνημόνιο 3) που προβλέπουν τις υποχρεωτικές μετακινήσεις και μεταθέσεις, επιδιώκεται η μετατροπή των εκπαιδευτικών σε «delivery λίγων ωρών» που θα «προσφέρουν υπηρεσία» σε σχολεία που βρίσκονται σε μεγάλες αποστάσεις μεταξύ τους αλλά και μετατροπή τους σε μετακινούμενους φαντάρους.
Να σημειώσουμε πως η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας αδιαφόρησε για μια ακόμη φορά να συζητήσει το θέμα με την ΟΛΜΕ αγνοώντας επιδεικτικά το από 25/10/12 αίτημά μας: «να μην προχωρήσετε για ένα χρονικό διάστημα την εγκύκλιο 117436/Δ1/02-10-2012 σχετικά με τον επανακαθορισμό των περιοχών μετάθεσης και τις προτάσεις που έχουν κατατεθεί από τους Διευθυντές Εκπαίδευσης».
Απαιτούμε την ανάκληση αυτής της απόφασης.

ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟ ΝΙΚΟ ΤΕΜΠΟΝΕΡΑ

Νίκο, 22 χρόνια μετά τη στυγερή δολοφονία σου, σου γράφουμε από την παγωμένη Ελλάδα.
Τη χώρα μας, που υποχρεώθηκε σε αέναη λιτότητα με τις εντολές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Τη χώρα μας, που αντιμετωπίζει μια πρωτόγνωρη ανθρωπιστική κρίση, αποτέλεσμα των τροϊκανών πολιτικών των συνεχών περικοπών στα κοινωνικά αγαθά και του ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου.
Τη χώρα στην οποία η νομιμότητα έχει αντικατασταθεί από το δίκαιο των ισχυρών, τα οικονομικά συμφέροντα και την παραγωγή πράξεων νομοθετικού περιεχομένου.
Δεν υπάρχει καμιά δημοκρατική νομιμοποίηση αυτής της πολιτικής, γι’ αυτό και πρέπει να ανατραπεί χωρίς καθυστέρηση.

Νίκο,
Η θυσία σου είναι οδηγός μας όλα αυτά τα χρόνια.
Σε αισθανόμαστε δίπλα μας, κοντά μας, να κρατάς τη σημαία και τα πανώ του συνδικάτου σου και να μας δίνεις κουράγιο.
«Εδώ θυσιάστηκε για την παιδεία ο καθηγητής Νίκος Τεμπονέρας στις 8 Ιανουαρίου 1991» σημειώνεται στην πρόσοψη του μνημείου που στήθηκε στην Πάτρα στη μνήμη σου, έξω από το σχολείο όπου άφησες την τελευταία σου πνοή, χτυπημένος βάναυσα από δολοφονικό χέρι. Πάνω στο μνημείο έχει αποτεθεί ένα ανοιχτό βιβλίο.
Ένα ανοιχτό βιβλίο ήταν και η ίδια η ζωή σου. Ένα βιβλίο όπου μπορούσε να διαβάσει κανείς το ίδιο ευδιάκριτα και κατανοητά την αλφαβήτα της γνώσης και την αλφαβήτα του αγώνα. Και ήταν κάτι που το γνώριζαν πιο καλά από οποιονδήποτε άλλον οι μαθητές και οι μαθήτριές σου, καθώς μάθαιναν από αυτό το δικό σου αλφαβητάρι καθημερινά τη λογική σκέψη, την πειθαρχία της μαθηματικής σκέψης αλλά και την αξιοπρέπεια, τη συλλογικότητα, την αλληλεγγύη, τη διεκδίκηση του δίκιου, την αυτοθυσία.
Ακόμα και σήμερα, 22 χρόνια μετά, η σκέψη μας αρνείται πεισματικά να δεχτεί το παράλογο αυτής της  εγκληματικής πράξης, αρνείται να συμβιβαστεί με το αναπότρεπτο του πρόωρου χαμού σου.
   
    Νίκο,
Σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά χρειαζόμαστε το παράδειγμά σου. Γιατί οι μέρες τούτες βρίσκουν την Ελλάδα σε μια κρίσιμη καμπή της ιστορίας της. Η οικονομική κρίση που βιώνει η χώρα μας είναι απόρροια του καπιταλιστικού συστήματος. Οι πολιτικοί εκφραστές του, η Ε.Ε., το Δ.Ν.Τ. και οι κυβερνήσεις οδηγούν τη χώρα μας σε μεγάλη δοκιμασία. 
Με την πολιτική που εφαρμόζουν:
•    καταργούνται κατακτήσεις και δικαιώματα που χρειάστηκαν πολύχρονοι, σκληροί κοινωνικοί αγώνες για να διασφαλιστούν.
•    υπονομεύονται και διαλύονται βασικές κοινωνικές υπηρεσίες και δημόσια αγαθά, όπως η υγεία, η εκπαίδευση, η κοινωνική ασφάλιση.
•    στη χώρα μας και σε άλλες χώρες μειώνουν τους μισθούς και τις συντάξεις και οδηγούν εργαζομένους κάθε ηλικίας στην υποαπασχόληση και την ανεργία, και τις οικογένειές τους στη φτώχεια και την εξαθλίωση.
•    ξεπουλιέται εθνικός πλούτος, παραδίδονται στο κερδοσκοπικό κεφάλαιο δημόσιες υπηρεσίες, υποβαθμίζεται και εγκαταλείπεται το περιβάλλον.

Το δημόσιο σχολείο υποβαθμίζεται δραματικά. Οι εκπαιδευτικές δαπάνες μειώθηκαν κατά 30% τα χρόνια της τρόικας, οι εκπαιδευτικοί εξαθλιώνονται, οι εργασιακές μας σχέσεις διαλύονται. Ως συνέπεια της πολιτικής αυτής, οι κοινωνικές και μορφωτικές ανισότητες διευρύνονται, η εκπαίδευση συρρικνώνεται και υποβαθμίζεται. Μέτρα και υπηρεσίες που δημιουργήθηκαν για να στηρίξουν τη μόρφωση των πιο αδύναμων παιδιών καταργούνται. Η ελεύθερη πρόσβαση στη γνώση μέσα από το σχολικό βιβλίο και τη σχολική βιβλιοθήκη αμφισβητείται. Οι εκπαιδευτικοί ωθούνται στην οικονομική καχεξία, στην ανεργία, στις ελαστικές εργασιακές σχέσεις και στην εφεδρεία-απόλυση. Οι γονείς καλούνται να βάλουν όλο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη, παρά τη δύσκολη οικονομική συγκυρία, προκειμένου να υλοποιηθεί το νέο σχολείο της αγοράς και των συγχωνεύσεων, που αγωνιωδώς ζητά χορηγούς για να στηριχθεί. Αρκετές οικογένειες – θύματα της κρίσης δυσκολεύονται να εξασφαλίσουν ακόμα και τη στοιχειώδη σίτιση στα παιδιά τους. Οι μαθητές κρυώνουν γιατί δεν υπάρχει θέρμανση.  Η πείνα και η ανέχεια κάνουν αισθητή την παρουσία τους στα προαύλια των σχολείων μας σε καθημερινή βάση. Και το «αυγό του φιδιού» έκανε πλέον απειλητική την εμφάνισή του στους σχολικούς χώρους,

Τώρα είναι ακόμα μεγαλύτερη η ανάγκη, όπως θα έκανες και συ, Νίκο, να κρατήσουμε σταθερά το νήμα των αξιών μας, της ενότητας, της αλληλεγγύης, της αξιοπρέπειας, της ανιδιοτέλειας, της ανθρωπιάς.
Τώρα χρειάζεται ακόμα πιο πολύ να ενστερνιστούμε αυτές τις αξίες και να τις καταστήσουμε οδηγό της δικής μας σκέψης και δράσης, οργανώνοντας τον αγώνα μας για μια καλύτερη παιδεία σε μια καλύτερη κοινωνία.
Νίκο, υπόσχεση σου δίνουμε εμείς, οι συνάδελφοί σου, να συνεχίσουμε τον αγώνα για την ανατροπή αυτής της πολιτικής. Είμαστε το 99%, έχουμε το δίκιο με το μέρος μας και θα νικήσουμε.

Τα Δ.Σ. της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ